Στα κλασσικά συστήματα, ένας ελεγκτής, μετράει τη θερμοκρασία των ηλιακών συλλεκτών και αν αυτή είναι μικρότερη από τη μέση θερμοκρασία του δοχείου, αποφασίζει να λειτουργήσει την εναλλακτική πηγή ενέργειας. (Αντλία θερμότητας – πετρέλαιο κλπ)
Όμως, οι πηγές αυτές έχουν πολύ απότομη καμπύλη απόδοσης με αποτέλεσμα, να θερμαίνουν το νερό γρήγορα και έτσι να υποβαθμίζεται ο ηλιακός συλλέκτης.

Η λύση της GDS, βασιζεται σε προβλεπτικά μαθηματικά μοντέλα κατανάλωσης και εκμεταλλεύεται και τη διαστρωμάτωση του δοχείου.
Δεν ενδιαφέρεται για τη μέση θερμοκρασία του δοχείου ως κύρια παράμετρο λειτουργίας αλλά για το ρυθμό με τον οποίο προσφέρει ενέργεια ο ηλιακός συλλέκτης στο δοχείο. Αυτό το επιτυγχάνει μετρώντας τη διαφορά θερμοκρασίας εισερχόμενου – εξερχόμενου νερού στον εναλλάκτη ηλιακών.

Ένα μαθηματικό αυτοπροσαρμοζόμενο προβλεπτικό μοντέλο, υπολογίζει ποια θα είναι η ζήτηση το επόμενο χρονικό διάστημα και δίνει προτεραιότητα στα panels. Όταν υπολογίσει ότι η ενέργεια δεν θα είναι επαρκής για το υπολογιζόμενο χρονικό διάστημα, συμπληρώνει από τις εναλλακτικές πηγές με βάση τη καμπύλη απόδοσης τους.
Με τη μέθοδο αυτή πραγματικά στραγγίζεται η ενέργεια από τους ηλιακούς και ελαχιστοποιείται η χρήση των ενεργοβόρων πηγών.
Η λύση λειτουργεί για συμβατικές εγκαταστάσεις αλλά και εγκαταστάσεις αυτοματισμού με KNX.